بی احترامی وتوهین به شعور مخاطب دررسانه های زنجیره ای چیز تازه وجدیدی نیست اما این موضوع بعد از انتخاب دکتر احمدی نژاد به ریاست جمهوری  ابعاد وسیعتری به خود گرفته وبه مرحله ی حساس وخطرناکی رسیده است.

آنها در حالی خود را منتقد بر نامه های دولت معرفی می کنند که تنها کاری که انجام نمی دهند نقد منصفانه وارزیابیهای عالمانه است. وتمام تلاش آنها در این یک سال واندی مصروف به این شده است که با سیاه نمایی اوضاع کشور و بزرگنمایی مشکلات ونشر اکاذیب وهمچنین به سخره گرفتن مسولان نظام حتی شخص رئیس جمهورمنتخب مردم  این ذهنیت رادر مردم ایجاد کنند

که شما به دولتی رای داده اید که

1-برای اداره ی کشور هیچ برنامه ی مدونی ندارد .دمدمی مزاج است .خرافاتی است در وبدون مطالعه تصمیم می گیرد

2-در سیاست خارجی بدنبال ایجاد تنش ودرگیری با کشورهای دیگر است.

مستندات زیادی را میتوان ارائه کرد که به خوبی بر صحت این

ادعا گواهی میدهند.آشکار است که نمی توان بر روی این قبیل کارها نام نقد نهاد چرا که لازمه ی انتقاد دلسوزانه ی دوست داشتن طرف مقابل و آرزوی موفقیت وپیشرفت اوست.چیزی که ما شاهد آن هستیم عقده ورزی و کینه ناشی از شکست  وکوتاه شدن دست آنها از بیت المال و حسادت است.

جدیدترین وجالبترین موضعی که این مدعیان اصلاح طلبی در قبال دولت گرفته اند مظلوم نمایی وتبدیل شدن به یک نعش سیاسی است.واین در واکنش به سخنان وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی بود که از وجود کودتایی خزنده در مطبوعات خبر می داد.با افشای این توطئه  اگر چه ازحجم عظیم تخریب دولت بوسیله ی آنها اندکی کاسته شده است .اما این انتظار از دولت هست که با شفاف سازی وروشن کردن فضای دید جامعه طبل رسوائی این گروه متکبر مدعی اصلاح طلبی را به صدا در آورده و عقبه ی آنها را به مردم نشان دهند. در پایان بدون هیچ گونه شرح  وتفسیری ترجمه ی آیات 8 تا17 سوره بقره را می آورم:

"  برخی از مردم می گویند ما به خدا وروز بازپسین ایمان آورده ایم ولی گروندگان راستین نیستند *باخدا ومومنان نیرنگ می بازند ولی جزبرخویشتن نیرنگ نمی زنندونمی فهمند*دردلهایشان مرضی است وخدا برمرضشان افزودوبه سزای آنچه به دروغ می گفتند عذابی دردناک خواهند داشت*وچون به آنها گفته شود درزمین فساد مکنید می گویند ما خود اصلاحگریم *بهوش باشید که آنان فسادگرانند لیکن نمی فهمند*وچون به آنان گفته شود همان گونه که مردم ایمان آوردند شما هم ایمان بیاورید می گویند آیا همان گونه که کم خردان ایمان آورده اند ایمان بیاوریم؟هشدارکه آنان همان کم خردانند ولی نمی دانند*وچون با کسانی که ایمان آورده اند برخورد کنند می گویند ایمان آوردیم وچون با شیطانهای خود خلوت کنند می گویند درحقیقت ما با شماییم ما فقط آنان را مسخره می کنیم*خداست که ریشخندشان می کند و آنان را در طغیانشان فرو می گذارد تا سرگردان شوند.  

     معنای عشق را از هر کسی پرسیدم در جواب چیزی می گفت که مرا راضی نمیکرد وعطش زیاد مرا  برای درک  معنای واقعی آن فرو نمی نشاند. عشق را واژه ای مقدس وآسمانی می دانستم که هیچ پیرایه ای از دنیای خاکی آن را آلوده نمیکرد.وهمیشه از اینکه جامه ی زیبا ومعصوم عشق را در هر کوچه وبازاری بر تن عریان هوسهای کریه وهرزه گیهای بد منظر می کردند بر خود میلرزیدم.عشق آن چیزی نبود که من در مزبله ی پر از نجاست روابط نامشروع افراد به دنبالش باشم.عشق چیزی ورای محبت وعلاقه ی شدید بود.من بدنبال آن معنا ومفهومی می گشتم که عالیتر از آن در هیچ کجای این عالم وجود نداشت.و هدف از خلقت این جهان وسعادت انسان درآن نمودار بود.تا اینکه عاقبت از داخل این صدف که  در ساحل بی کران هستی به زیر دست وپا افتاده بود گوهری یافتم که درخشش  نور آن می تواند تا اعماق دل هر انسانی نفوذ کرده و او را که بر لب این دریا گمشده است را به سرمنزل مقصود برساند.

  عشق از سه حرف تشکیل شده ع و ش و ق  که هر کدام از این حروف نماینده کلمه ی خاصی هستند:

ع یعنی علی یا عترت پیغمبر(صلی الله علیه وآله)

ش یعنی شیعه

ق یعنی قرآن

ع+َش+ق=عشق 

علی+شیعه+قرآن=؟

         انسانی را در نظربگیرید که قرآن را در دست راست گرفته وبا دست دیگر به دامن مولا علی وعترت چنگ زده است .این فرد برای رسیدن به سعادت چه چیزی کم دارد ؟هم کتاب هدایت را وهم مفسر این کتاب را که هادی به سوی حق است را در اختیار خواهد داشت واین معنا آیاچیزی غیر از حدیث ثقلین است که پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمودند:تا مادامی که با این دو باشید هرگز گمراه نخواهید شد.

   با توجه به چیزهایی که برشمردیم بدیهی است که این تنها شیعه است که با بهره گیری از معارف اصیل اسلامی عاقبت خوبی را برای خویش تضمین نموده وهمیشه بر صراط مستقیم ثابت قدم خواهد بود.

پرواهو یک موجود خیالی است 

پرواهوبچه آهو تنهاست   لب دریاچه رهاست

چشمه اش اشک فشان از غم تنهایی هاست

ماه چون قوی سپید شستشو داد تنش را به زلال دریا

                                                   محو شد روی سکوت گلها

بچه آهو ترسید

بال و پرهای حواصیل سپیدی را دید

ماهی کوچک دریاچه به او می خندید

                                         آب بر او پاشید

                                                          او به خود می لرزید

با دو پایی نازک

              جست زد رفت به تاریکیها

                      تا میان تب مرطوب گلستانی شب

                                                                 رفت تا افسانه

صد هزار پروانه  چشم خواب آلوده 

                      روی یاس وسوسن روی هر آلاله

                                   از صدای تپش قلب ضعیف آهو هشیارند

صد هزار پروانه هر یکی بوسه ی رنگین کمان

                          دور تندیس بلورین غزال کوچک می رقصند

                                                      صد هزار پروانه

                   مثل باران گلی نیمه شبان

                              بر تن گرم غزال کوچک بنشستند

بچه آهو پر زد

                              روی تنهای سپید پریانی رقصان  روی موج دریا

                                       هم نفس با سحری بادی سرد روی دوش گلها        

                      رفت تا اوج شب تنهایی

                            رفت تا خنده ی شیرین غم فردایی

                                                            رفت تا زیبایی        

              آنکه پرواز کند  نیست دیگر آهو

                                            هست یک پرواهو

                                                               هست یک پرواهو