چراغ دیده ام امشب زاشک غم پرآذر شد     

شبی جانسوز و شام رحلت موسی بن جعفر شد

زمین وآسمان درشورش وغوغاست میدانم 

 عزادارش به همراه ملائک حی داور شد

                                                                                           گلوی نازک گل را نشاید کنده و زنجیر        که او خود ازغم مرگ حسین پژمرد و پرپر شد

                                                                                           از این زندان به آن زندان به غربت یوسف زهرا  درون چاه تاریک ونموری چون کبوتر شد

                                                                                      به روی دست تار شب روان تابوت خورشیدی   که روشن از وجود انورش هم ماه  و اختر شد

                                                                                    نمی خوانم دگر من قصه ی موسی و هارون را   چو فرعون زمان هارون بی دین وستمگر شد

                                                                                نمی دانم چگونه می رود در صحنه ی محشر           که او بر پای خود زنجیر  و نیلی روی مادر شد

***بیست و پنجم ماه رجب سالروز شهادت امام موسی بن جعفر علیه السلام بر همه ی دوستدارن آن امام همام تسلیت باد***

امام هفتم علیه السلام:

ما فی المیزان شی اثقل من  الصلوات علی محمد وآل محمد

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  من اینجا سخت دلتنگم

در این بازار تاریک و سیاه و سرد

در این قرنی که هر مردی

اسیردست هر نامرد

من از لیخند زشت برده داران سخت بیزارم

منم یک برده ی خاموش، سیاه اما خراسانی

کنار یک ستون سرد وسیمانی

در این ویرانه ی دلگیر

میان برده های خفته درزنجیر میباشم

چه بوی چرک وخون آغشته با فریاد می آید

وپشت میله های آهنی آوای جغدی شاد می آید

به پاهای فگارم زخم چرکینی است از همصحبتی دانه ی زنجیر

که خون جاری شود از آن ز رقص وپیچ وتاب برده های مست.  طنین  خفته ی گردوغبارشک

که با هر تازیانه میرود از زیر پاها رو به سوی سقف قیرآلود

تکانی میدهد آرام تارعنکبوتی را

ومی ریزد به نای هر گلو زهر سکوتی را

من اینجا هستم ای ارباب

من اینجایم کنار این ستون سخت وسیمانی

ببین دندان صبرم را وبازوی ستبرم را

نه آبی نه غذایی ازتومی خواهم

نه جای خواب ونه اسبی، نوایی از تو می خواهم منم دیوانه ی رویت

منم مست شمیم زلف وگیسویت

مرا با خود ببر ارباب

به من بنگر سراپا ایستاده در غل وزنجیر

که گشتم اززندگانی سیر

برای همرهی با تو برای رهسپاری سوی تابنده ترین شهر زمان آماده

هستم من

مرا با خود ببرارباب

به هرجایی که می خواهی

تو با اسب سپیدت می شوی بادی سحرگاهی

و من همچون پرکاهی بدنبالت روان هستم

مرا با خود مسافر کن اگر حرفی زدم بیگاه ویا چون نوکر پستی بیالودم خودم را با لجنزار میان راه

مرا شلاق زن با زلف سبز بید مجنونی ویابا دست مهر خود

 بزن سیلی به روی من اما مرا با خود ببر آندم

مرا با خود ببر ارباب

واز دونان بخر ارباب

بی احترامی وتوهین به شعور مخاطب دررسانه های زنجیره ای چیز تازه وجدیدی نیست اما این موضوع بعد از انتخاب دکتر احمدی نژاد به ریاست جمهوری  ابعاد وسیعتری به خود گرفته وبه مرحله ی حساس وخطرناکی رسیده است.

آنها در حالی خود را منتقد بر نامه های دولت معرفی می کنند که تنها کاری که انجام نمی دهند نقد منصفانه وارزیابیهای عالمانه است. وتمام تلاش آنها در این یک سال واندی مصروف به این شده است که با سیاه نمایی اوضاع کشور و بزرگنمایی مشکلات ونشر اکاذیب وهمچنین به سخره گرفتن مسولان نظام حتی شخص رئیس جمهورمنتخب مردم  این ذهنیت رادر مردم ایجاد کنند

که شما به دولتی رای داده اید که

1-برای اداره ی کشور هیچ برنامه ی مدونی ندارد .دمدمی مزاج است .خرافاتی است در وبدون مطالعه تصمیم می گیرد

2-در سیاست خارجی بدنبال ایجاد تنش ودرگیری با کشورهای دیگر است.

مستندات زیادی را میتوان ارائه کرد که به خوبی بر صحت این

ادعا گواهی میدهند.آشکار است که نمی توان بر روی این قبیل کارها نام نقد نهاد چرا که لازمه ی انتقاد دلسوزانه ی دوست داشتن طرف مقابل و آرزوی موفقیت وپیشرفت اوست.چیزی که ما شاهد آن هستیم عقده ورزی و کینه ناشی از شکست  وکوتاه شدن دست آنها از بیت المال و حسادت است.

جدیدترین وجالبترین موضعی که این مدعیان اصلاح طلبی در قبال دولت گرفته اند مظلوم نمایی وتبدیل شدن به یک نعش سیاسی است.واین در واکنش به سخنان وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی بود که از وجود کودتایی خزنده در مطبوعات خبر می داد.با افشای این توطئه  اگر چه ازحجم عظیم تخریب دولت بوسیله ی آنها اندکی کاسته شده است .اما این انتظار از دولت هست که با شفاف سازی وروشن کردن فضای دید جامعه طبل رسوائی این گروه متکبر مدعی اصلاح طلبی را به صدا در آورده و عقبه ی آنها را به مردم نشان دهند. در پایان بدون هیچ گونه شرح  وتفسیری ترجمه ی آیات 8 تا17 سوره بقره را می آورم:

"  برخی از مردم می گویند ما به خدا وروز بازپسین ایمان آورده ایم ولی گروندگان راستین نیستند *باخدا ومومنان نیرنگ می بازند ولی جزبرخویشتن نیرنگ نمی زنندونمی فهمند*دردلهایشان مرضی است وخدا برمرضشان افزودوبه سزای آنچه به دروغ می گفتند عذابی دردناک خواهند داشت*وچون به آنها گفته شود درزمین فساد مکنید می گویند ما خود اصلاحگریم *بهوش باشید که آنان فسادگرانند لیکن نمی فهمند*وچون به آنان گفته شود همان گونه که مردم ایمان آوردند شما هم ایمان بیاورید می گویند آیا همان گونه که کم خردان ایمان آورده اند ایمان بیاوریم؟هشدارکه آنان همان کم خردانند ولی نمی دانند*وچون با کسانی که ایمان آورده اند برخورد کنند می گویند ایمان آوردیم وچون با شیطانهای خود خلوت کنند می گویند درحقیقت ما با شماییم ما فقط آنان را مسخره می کنیم*خداست که ریشخندشان می کند و آنان را در طغیانشان فرو می گذارد تا سرگردان شوند.