امام حسن مجتبی (علیه السلام):

جمعی از یهودیان به محضر پیامیر (صلی الله علیه وآله ) حاضر شدند و عالم آنها از ایشان پرسید :چرا خداوند متعا ل روزه را در سی روز بر شما واجب ساخت و حال آنکه بر دیگر امم بیش از این مقدار واجب بود؟پیامبر فرمود حضرت آدم وقتی که از میوه ی ممنوعه تناول نمود در شکم وی سی روز باقی ماند و بر این اساس خداوند بر ذریه ی او سی روز روزه داری را واجب گرداند وغذایی را که در شب تجویز شده است نوعی تفضل است . وبرای خود حضرت نیز سی روز روزه واجب بوده است ، پس خداوند این سی روز را برای امت من نیز مقرر داشته است .هنگامی که سخن پیامبر به اینجا رسید این آیه را تلاوت کرد "...کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون * ایاما معدودات ..." وپس از این بود که عالم یهودی سخنان پیامبر را تصدیق کرد . وافزود پاداش روزه ی در این ماه چیست ؟ پیامبر فرمود هیچ مومنی نیست که این ماه را بخاطر خدا روزه بدارد جز آنکه خداوند هفت چیز به وی عطا فرماید :1- اثر لقمه های حرام را در جسدش ذوب می کند و از بین میبرد 2- او را به رحمت خویش نزدیک میسازد 3- دشواریهای وقت مرگ را بر وی آسان می کند 4- روزه را مایه امان از گرسنگی وتشنگی او در روز قیامت قرار دهد 5-برائت از آتش را به او عطا کند 6- از غذاهای بهشتی نصیب او کند 7- روزه را مایه ی عفو خطای پدرش آدم قرار دهد روضه المتقین ج3ص244

چند مطلب مهم درباره ی روزه از کلام معصومین

1- روزه بگیرید تا تندرست شوید

2- امساک و خوداری از لذائذ دنیوی سودمندترین روزه هاست

3- پرهیز از تفکر در معاصی برتر است از روزه ی آدمی در برابر امساک از غذا

4- پاداش افطار دادن به برادر مومن برتر است از پاداش روزه ی تو

5- پنج صفت باعث از بین رفتن روزه میشود :دروغ ، غیبت ، سخن چینی ، چشم چرانی ، سو گند دروغ

6- برترین جهاد روزه داری در تابستان است

7- چه اندکند روزه دار واقعی و چه فراوان اند گرسنگان(روزه دار ظاهری )

امیدواریم که خداوند نام تمامی محبین امیرالمومنین علی (علیه السلام) را در دفتر روزه داران واقعی ثبت وضبط بفرماید و ما را از فیض شب قدر محروم نفرماید انشاءالله